Haptonomie is een leer / wetenschap die zich bezig houdt met aanraken, voelen, direct lichamelijk contact, met de ontwikkeling van het menselijk gevoelsleven en de ontwikkeling van de tastzin, met houdingen, bewegingen en gebaren. Letterlijk betekent ‘haptonomie’ de leer van het menselijk gevoel en gevoelsleven. De haptonomie is in de jaren ’50 – ’60 ontwikkeld door Frans Veldman.
Hapsis = tast, tastzin, gevoel, gevoelsleven
Nomos = regel, regels, regelmatigheden, wetten, wetmatigheden
Haptonomie = ‘wetmatigheden van het gevoel’ of ‘regels/regelmatigheden in en van het gevoel en gevoelsleven
Haptotherapie is een behandeling waarbij aanraking tussen de therapeut en de patiënt een belangrijke ingang van de begeleiding is. Via de aanraking kun je weer in contact komen met de gevoelens die in je lichaam opgeslagen zijn. Blokkades kunnen voelbaar worden.
Haptotherapie is een manier van begeleiden bij klachten die te maken hebben met de balans tussen voelen, denken en doen. Als voelen, denken en doen op elkaar aansluiten zijn we immers ‘op ons best’. Je gevoelsbeleving en de gevoelsmatige betekenis van aanraken en voelen – door mensen en tussen mensen – en hoe je omgaat met jezelf en anderen staat centraal. De nadruk ligt op de beleving van je zelf in het hier-en-nu, en op wie je bent in het contact met anderen. Het helpt je je ‘voelende vermogen’ te ontwikkelen, zodat je beter kunt omgaan met je klachten. Het is gericht op het bewust maken van gevoelens en bevordert je lichaams- en zelfbesef. Ervaring en inzicht in de rol die gevoelens spelen geeft breedte en diepte aan je persoonlijke ontwikkeling en helpt bij het verhelderen van communicatie, samenlevingsvormen en samenwerkingsvormen.
Met haptotherapie wordt op zeer verschillende terreinen goede resultaten behaald. Haptotherapie kan onder ander zinvol zijn bij: chronische pijn, relationele problemen, overspannenheid, vermoeidheid, stress en burn-out, traumatische ervaring, hyperventilatie, depressies, onverwerkte ervaringen, etc.